Tulang Ang Saranggola Ko At Ako Poem

Ang batang sa ngayon na may hawak dito mula ng ariin sobrang pinahalagahan ito.

Tulang ang saranggola ko at ako poem. Prente sa itaas at swabe ang lipad di ka matatakot na baka san mapadpad. Habang minamasdan ang saranggola naisip kong maihahintulad ako sa kanya. Naroon ka hawak ang manibela ako y nauupos na kandila ako y hinahanging saranggola isang bulang hinihele ng musikang walang liriko. Ang guryon saranggola tanggapin mo anak itong munting guryon na yari sa patpat at papel de hapon magandang laruan pula puti asul na may pangalan mong sa gitna naroon.

Ang saranggola at ako. Ang hiling ko lamang bago paliparin ang guryon mong ito ay pakatimbangin ang dulo at paulo ay sukating magaling nang hindi umikit o kaya y kumiling. Matayog ang pangarap na aking dala madami mang hamon buo ang pag asa. Mabilis umalagwa ang saranggola pag magaan ang materyales nya.

Inaalagaan pinapahalagahan at minamahal sya. Pag ibig aking biglang namataan sa malayo isang saranggola t ako y nakuntento sa mga kulay at ganda na dala nito ito ba talaga ang hinahanap ko. Saranggola ni adrian lance lagumbay paksa ng tula. Kaya pinag iingatan bawat pagpapalipad nito kaya hindi na hahayaang mawala pa ito.

Ibalanse lamang at wag bibitawan dahil tulad ng puso ko ng di ka makakalimutan malakas na hangin man ang kalaban wag kang bibitaw at ako y hawakan. Pero dapat kong siguraduhin na ang pisi nito y matibay din. Dahil ang pagsinta ko y walang takipsilim. Prente sa itaas at swabe ang lipad di ka matatakot na baka san mapadpad.

Malakas na muli ang hangin saranggola y m. Hindi ako naging epektibo sa kausap doon ang pasimula ng kwento. Ang munting saranggola sa bagong may ari y masaya sapagkat ramdam nya kung gano sya kahalaga. Ngunit ang tugon ko y isang duwag na lagi naman kitang kasama saan man ako tumungo ang sabi mo y ang mga bakat lamat at pilat ay di iyo kundi akin at ako ang uhaw hindi ikaw dahil lagi kang basa ng alaala t pangarap.

Pero dapat kong siguraduhin na ang pisi nito y matibay din. Mabilis umalagwa ang saranggola pag magaan ang materyales nya. Tinugon ko ang pagtawag niya sa akin aba t ang oras ang huminto ninakaw ng kanyang katabi ang pagtingin buhat sa tumanggap ng pagtugon. Hindi iyo ang sinisiyasat kundi ang mga sarili kong guhit ng edad mga titik sa noo kong sumisigaw ng mga tayutay.

Mawala man ang munting saranggola.