Saranggola At Ako Essay

Nakakatuwang isipin na noong bata batuta pa ako eh gumagawa din ako ng sarili kong saranggola at pinapalipad ko sa langit.

Saranggola at ako essay. Hindi ko inaasahan noon habang nasa ere ang aking saranggola napatid ang kanyang tali. Noong early 90 s kasagsagan noon ng bear brand kite festival. Tinuruan nga ng ama ang bata ng higit na mataas na pagpapalipad ng saranggola pati na ang pagpapatagal niyon sa kalawakan. Ako kasi ang gumawa at pinahahalagahan ko ang lahat ng ginawa ko kahit noong ako y bata pa lang.

Saranggola ni adrian lance lagumbay paksa ng tula. Mga pangyayaring nakakapagpabago sa atin at sa takbo ng ating buhay. Parang isang saranggola na kahit anong higpit ng paghila ng lubid. Pero ang problema ko noon e hindi ko alam umpisahan paliparin ang saranggola.

Tulad ng hangin ito ang nagpapabago ng direksyon ng paglipad ng saranggola. Kinakantyawan ako sa bukid tatay anang bata. Pilit pa rin toh hinahangin at pinigtal sa pagkaka hawak. Ang buhay ng tao ay parang saranggola.

Taga hagis lang kasi ako sa ere tas yung mga kalaro ko na ang bahalang magpalipad pag nasa mataas na ibibigay na nila sakin ang tali. Anak daw ako ng may ari ng kaisa isang istasyon ng gasolina sa bayan bakit daw kay liit ng saranggola ko nagtawa ang ama at tinapik na naman sa balikat ang anak. Anak daw ako ng may ari ng kaisa isang istasyon ng gasolina sa bayan bakit daw kay liit ng saranggola ko nagtawa ang ama at tinapik na naman sa balikat ang anak. Ikaw ang nagsisilbing pisi at ang hangin na nagdadala sa saranggola para lumipad ng mataas ay ang mga bagay na nangyayari sa buhay natin.

Kaya iyon ang dahilan kung bakit naisulat ko ito saranggola ni. Pag ibig aking biglang namataan sa malayo isang saranggola t ako y nakuntento sa mga kulay at ganda na dala nito ito ba talaga ang hinahanap ko. Simula pa ng bata pa ako mahilig na akong magpalipad ng saranggola masaya kasi sa pakiramdam na nakikita kong lumilipad ang saranggola kasama ng paglipad ang mga pangarap ko sa buhay sa pag sasaranggola kahit nakakapagod para sa akin hindi ito dapat ikahiya. Ang buhay natin ay parang saranggola.

De la peña noong bata. Bumalik ako sa dati. Mataas ang lipad sa mga himpapawid tulad ng pangarap walang ibang bahid ubod ng kasiyahan at walang ganid ako ay umikot sa buong. Masira man pagawa ulit ng bago.

Di gaya ng sa mga kalaro ko na ginawa ng tatay nila kaya wala silang pakiaalam. Sa totoo lang naging masaya ako.