Poem Ng Saranggola At Ako
Noong may kabataan pa ako siguro mga labindalawang taong gulang may binuo kaming saranggola ni daddy.
Poem ng saranggola at ako. Mabilis umalagwa ang saranggola. Natatandaan ko madalas na pinapatayo ako sa harap ng pisara kasi maingay daw ako at malikot. Subukin man ng malakas na hangin at mapatid man ang lubid at tingting saranggola y pawirin ito y tanggapin na ako y wala na saiyong piling. Matayog ang pangarap na aking dala madami mang hamon buo ang pag asa.
Pag magaan ang materyales nya. Pag ibig aking biglang namataan sa malayo isang saranggola t ako y nakuntento sa mga kulay at ganda na dala nito ito ba talaga ang hinahanap ko. Answers answer deko rin to getsexplanation sorry talaga sorry ang saranggola ko at ako poem tagalah. Na siyang dulot ng aking halakhak kailan may hindi ako iiyak dahil akoy hindi mapahamak.
Leeg ma y mangawit kamay nagpupumilit tagaktak man ang pawis init ay di batid. Saranggola ay larawan ng aking buhay kailan may hindi ako matatamlay hangga t may mga taong umagapay tungo sa aking tagumpay. 3 question poem about the saranggola ko at ako e edukasyon ph. Sa haba ng panahong lumipas hindi ko na alam kung sinimulan ko nang habian ng imahinasyon ang gunita.
Mataas ang lipad sa mga himpapawid tulad ng pangarap walang ibang bahid ubod ng kasiyahan at walang ganid ako ay umikot sa buong. Bagkus ito y buong tapang. Ako na lamang ang mag isang nakakaalala ng hapong iyon. Habang minamasdan ang saranggola naisip kong maihahintulad ako sa kanya.
Di magpapatangay sa hampas ng hangin. Pilit niyang hinihila kahit ito y mataas na tali ma y gahibla kanyang inilalarga. Kapwa naming pinalipad at pinanood ang pagpapaalagwa nito sa langit. Dahil tulad ng puso ko ng di ka makakalimutan malakas na hangin man ang kalaban wag kang bibitaw at ako y hawakan.
Kaya saranggola koy di ko. Saranggola ni adrian lance lagumbay paksa ng tula. Sa aking paglalakad ako ay may nakita batang may hawak ng isang saranggola. Ang banggaan ng mga saranggola guryon man o boka boka ay sumasagisag sa sigla ng kamusmusan.
Ang kanyang mga mata y may luha sa gilid huwag lang mapatid kamay sa pagkakakapit.