Ang Saranggola At Ako Short Poem
Ibalanse lamang at wag bibitawan dahil tulad ng puso ko ng di ka makakalimutan malakas na hangin man ang kalaban wag kang bibitaw at ako y hawakan.
Ang saranggola at ako short poem. Leeg ma y mangawit kamay nagpupumilit tagaktak man ang pawis init ay di batid. Di magpapatangay sa hampas ng hangin. Ako na lamang ang mag isang nakakaalala ng hapong iyon. Noong may kabataan pa ako siguro mga labindalawang taong gulang may binuo kaming saranggola ni daddy.
Ang hiling ko lamang bago paliparin ang guryon mong ito ay pakatimbangin ang dulo at paulo ay sukating magaling nang hindi umikit o kaya y kumiling. Anak daw ako ng may ari ng kaisa isang istasyon ng gasolina sa bayan bakit daw kay liit ng saranggola ko nagtawa ang ama at tinapik na naman sa balikat ang anak. Ang guryon saranggola tanggapin mo anak itong munting guryon na yari sa patpat at papel de hapon magandang laruan pula puti asul na may pangalan mong sa gitna naroon. Ang saranggola at ako spoken poetry by denna marie barnido original composition paano ko nga ba simulan na ang buhay ay puno ng kagandahan matiwasay na kapaligiran na aking nasaksihan.
Habang minamasdan ang saranggola naisip kong maihahintulad ako sa kanya. Sa aking paglalakad ako ay may nakita batang may hawak ng isang saranggola. Nainis ang bata sa kanyang ama. Prente sa itaas at swabe ang lipad di ka matatakot na baka san mapadpad.
Saranggola na aking hawak. Answers answer deko rin to getsexplanation sorry talaga sorry ang saranggola ko at ako poem tagalah. Subukin man ng malakas na hangin at mapatid man ang lubid at tingting saranggola y pawirin ito y tanggapin na ako y wala na saiyong piling. Matayog ang pangarap na aking dala madami mang hamon buo ang pag asa.
Ang saranggola at ako. Walang magawa nung ika y nabitawan sapagkat ang ngiti sa iyong mukha ay puno ng kagalakan. Kinakantyawan ako sa bukid tatay anang bata. Sa haba ng panahong lumipas hindi ko na alam kung sinimulan ko nang habian ng imahinasyon ang gunita.
Ang kanyang mga mata y may luha sa gilid huwag lang mapatid kamay sa pagkakakapit. Kahit gaano man kataas aking marating. Bagkus ito y buong tapang na susuungin. Alam kung mas masaya ka sa piling ng hangin.
Dahil ang pagsinta ko y walang takipsilim. Nakahangad sa ulap tumititig sinusundan ang bakas ng ulap nakatulala. Pilit niyang hinihila kahit ito y mataas na tali ma y gahibla kanyang inilalarga. Ang pisi ng saranggola.